Achter het éénmansproject Orphax schuilt Sietse van Erve, een man die smoor is op Amsterdam maar voor zijn werk graag terugkijkt naar zijn jeugd die hij doorbracht in de buurt van Tilburg en Goirle. Met de titel van zijn meest recente werk, hij is al jaren actief in het dronewereldje en dit is zijn negende release, verwijst hij niet alleen naar het Bronzen tijdperk, maar ook naar de dominante katholieke cultuur waarin hij opgroeide. Het is het soort achtergrond die leuk kan zijn om te weten, maar die de luisteraar absoluut niet uit het gebodene kan afleiden. Niet dat we daar om malen. De twee kanten van de cassette (beperkte oplage van vijfentwintig stuks en verkrijgbaar als download) duren elk iets meer dan zeventien minuten en laten elk een ietwat andere kant van Orphax horen. De basis voor de twee stukken werd gelegd tijdens performances in 2014, waarna die opnames verder werden bewerkt. Vooral het orgel, met lang aangehouden noten die als het ware oneindig worden uitgerekt, speelt de hoofdrol in ‘Over De Tijd Die Tussen De Grafheuvels En De Leij Ligt Begraven’. Het zijn meeslepende klanken, laag op laag, werkend naar een climax die er niet komt. Plots is het namelijk gedaan, alvorens de apotheose is aangebroken. De combinatie van analoge drones en laptopbewerkingen kan ook minimalistischer. Dat doet Orphax in ‘Over Hoe De Heilige Maria De Regte Heide Al Zwijgend Aanschouwt’, dat meer een voortkabbelende drone is waarin minder opvallend kleine wijzigingen worden aangebracht. Het zijn twee kanten van een artiest die zich binnen het kleine Nederlandse dronewereldje een, weliswaar beperkt, publiek heeft opgebouwd.