Stephan Parmentier en Pieter Verschueren timmeren reeds enkele jaren aan de weg. Hun vorige cd Throwing Stones In Placid Pools verkocht als zoete broodjes en de lekkere ambienttracks kwamen terecht op maar liefst vijftig verzamelaars. Met hun jongste Our Friends Eclectic wenst het duo een meer song-georiënteerde richting in te slaan. Helaas blijken ze in het muzikale veranderingsproces niet alleen het noorden kwijt geraakt te zijn, maar ook kompas, kaart en wandelstok. De band weet geen eigen geluid te creëren, en probeert daarom krampachtig de succesvolste artiesten van het ogenblik te imiteren. Sync Error Friends is Air, White Sands kon van Ben Mono zijn (nu ja…), en op Nobodys Fool imiteren ze doodleuk Daan. De rest van de nummers klinkt gewoon als brave pop met fletse vocals. Overbodig te zeggen dat het geheel voor geen meter swingt. Hopelijk kan het een en ander nog rechtgetrokken worden op de liveshows.