Tussen het vorig jaar verschenen album Joy Shapes en Charalambides debuut Our Bed Is Green liggen dertien jaar waarin Tom en Christina Carter de grenzen van psychedelica, vrije improvisatie en folk aftastten en een unieke woordenschat ontwikkelden waarbinnen de extended guitar-techniek van Tom en de zwevende stem van Christina centraal staan. De groep maakte verschillende personeelswisselingen door: Jason Bill (Migrantes) en Heather Leigh Murray (Taurpis Tula) kwamen voor even en verlieten de band opnieuw. Ook het schrijfproces veranderde constant: nu eens werden songs geduldig in elkaar geknutseld en opgebouwd in de thuisstudio, dan weer waren albums als CHT registraties van real time improvisaties. Our Bed Is Green werd door de Carters in 1992 uitgebracht op cassette die vervolgens aan de man gebracht werd na optredens. Later verscheen op Charalambides eigen Wholly Other label een heruitgave, maar die is sindsdien ook alweer lang uitverkocht. Dankzij Kranky, het label dat eerder al Unknown Spin, Monument en Living Contact (de laatste twee zijn solo albums van Tom en Christina) heruitbracht, kan nu ook het grote publiek kennismaken met de beginperiode van Charalambides. Begin jaren 1990 vierde de lo-fi beweging hoogtij en ook op Our Bed Is Green is de opnameruis van de viersporenrecorder alomtegenwoordig. In tegenstelling tot veel andere lo-fi bands is goed te horen hoe het duo zich probeert los te maken van al te rigide songstructuren. Die zijn nog duidelijk aanwezig zoals in het door folk en gospel doordrongen Bid You Goodnite, maar die in het uit langgerekte orgeldrones opgebouwde Pas El Agoa al ver te zoeken zijn. Our Bed Is Green biedt een fascinerende kijk op een groep die op zoek is naar een eigen geluid, die nog worstelt met het verleden maar er zich langzaam van weet los te maken. De vinylheruitgave wordt verzorgd door Time Lag.