Een paar maanden geleden trokken we naar de Brusselse Botanique om Other Lives aan het werk te zien. Die Amerikaanse orkestrale indiefolkies maakten een van onze favoriete albums van vorig jaar. In het voorprogramma brachten zij toen The Magnetic North. Deze band, een van de vele met deze naam, bestaat uit Erland Cooper en Simon Tong van Erland And The Carnival en solomuzikante Hannah Peel. Samen trokken zij naar de geboortegrond van Erland Cooper. De Orkney Eilanden, ten noorden van Schotland. Op deze afgelegen plek maakten ze een symfonie gebaseerd op het levensverhaal van Betty Corrigal, een meisje dat in de 18de eeuw zelfmoord pleegde na een mysterieuze en ongewenste zwangerschap. Een donker verhaal dat een donkere in folk gedrenkte songcyclus meekrijgt. Voor de arrangementen mocht Peel zich uitleven in breedvoerige strijkers, blazers en koorsecties, deze worden gezongen door de Stromabank Pub Choir. Het resultaat is een zeer degelijke, maar soms ietwat brave plaat. Net als het optreden dat we van de band zagen. Onvergetelijk niet dus, maar wel in een mooie verpakking die de desolaatheid van de eilanden weerspiegelt (http://www.symphonyofthemagneticnorth.com/). Voor liefhebbers van mooi gearrangeerde folksongs komt begin juli ook Forever So, het debuut van het Australische Husky uit. De band rond frontman Husky Gawenda kwam samen in 2008, waarna hij zich terugtrok in de rommelige thuisstudio van de frontman. Met de opnames van die sessies trokken de leden naar Los Angeles. En zo slaagden ze erin om als eerste Australische band getekend te worden op het niet onbekende Sub Pop Records. In de poel van indiefolkbands die de markt tegenwoordig overspoelen staan ze op net dat hoger trapje dan we vaak horen. Dat komt door de mooie arrangementen – luister maar het breed uitwaaierende openingsnummer Tidal Wave. In het middenstuk van de plaat laat de band horen dat ze ook niet vies zijn van een portie psychedelische folk. Maar al bij al duurt de plaat toch te lang om te blijven boeien. Hoewel het ons met slotnummer Farewell (In 3 Parts) uit onze ingedommelde staat wakker schudt. Met dank aan de blazers. Iets meer spaarzaamheid bij het selecteren van de songs had misschien geen kwaad gekund, maar toch een geslaagd debuut.