Optimism/Reject – Punk And Post-Punk Meets DIY Aesthetic

Hét startschot van alles op deze vierdelige verzamelbox (ruim honderd chronologisch gepresenteerde nummers) was volgens MOJO-journalist Mark Paytress in zijn inleidend essay de ‘God Save The Queen’ single van The Sex Pistols. (Parallel citeert hij overigens ook kort de invloed van Patti Smith.) We spreken over mei 1977. De furie van de punk zorgde in de jaren daarop -‘Optimism/Reject – Punk And Post-Punk Meets DIY Aesthetic’ zoomt in op de periode 1977-1981- ondanks het sloganeske ‘No Future’- voor een ongeziene explosie van creativiteit. Iedereen leek in een band te spelen; punkbandjes van het eerste uur sloegen aan het experimenteren; en kleine, onafhankelijke labels en fanzines schoten als spreekwoordelijke paddenstoelen uit de grond. Niemand leek nog te zijn gebonden aan artistieke regels of (zelf opgelegde) begrenzingen en conventies. Alles kon, alles mocht; en wie wat centen kon vinden, kon voor weinig geld in eigen beheer een 7inch uitbrengen. Veel van die dingen werden van onder het stof gehaald en samen op vier cd’s gestanst. ‘Optimism/Reject ’ –genoemd naar het gelijknamige nummer van Patrik Fitzgerald– kan worden gezien als een aanvulling op die eerdere Cherry Red-compilatie ‘To The Outside Of Everything’ (uit 2017), waarop eveneens werd gefocust op dit vruchtbare tijdsscharnier. Die vijf jaren leverden niet alleen namen op die later iconen van de Britse post-punk zouden worden zoals bijvoorbeeld The Sisters Of Mercy of The Fall, maar even goed veel lo-fi rammelpunk (The Freshies, Mo-Dettes, …), experimentele elektronica (Eyeless In Gaza, Second Layer, They Must Be Russians, Blancmange, The Legendary Pink Dots), arty new wave (The Cravats) en zelfs de door ska geïnjecteerde pretpop van The Golinski Brothers. Punkbands van de eerste golf die de zaken wat ruimer interpreteerden mogen eveneens niet ontbreken. Zij zijn namelijk de personificatie van de (geleidelijke) transitie van punk naar postpunk of wat-dan-ook. The Ruts, Eater, Alternative TV, Swell Maps, Skids, The Drones, Angelic Upstarts, The Membranes, Subway Sect en The Drones bewijzen dat ze wel degelijk een future hadden. Met verder onder meer 23 Skidoo, Blurt, Thomas Leer, Young Marble Giants, The Family Fodder, The Monochrome Set The Associates, Modern Eon, Sad Lovers And Giants, Au Pairs, Scritti Politti, The Raincoats en Medium Medium worden nog meer tot de verbeelding sprekende spelers uit dat tijdperk uitgelicht. Cultbands zat dus, naast niemendalletjes, obscure eendagsvliegen en onnozelheden zoals ‘I Wanna Be Around (Paul)’ van …And The Native Hipsters. De samenstellers van dienst zijn er met ‘Optimism/Reject’ opnieuw in geslaagd om ons bij de geschiedenisles te houden; en meer: de overlappingen met de stilaan indrukwekkende stapel compilaties van het label zo veel mogelijk te vermijden. Naast luisteren valt er, zoals gewoonlijk, ook veel te kijken en lezen. Muziekarcheologie: het is en blijft een onuitputtelijke bron van verwondering en fun.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
_OptimismReject%E2%80%93P
geplaatst:
wo 23 feb 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!