Uit Richmond, Virginia komen ze, de rockers van Alabama Thunderpussy. Sinds het ontstaan van de band is het een gaan en komen van zowel bassisten als zangers en ook bij hun nieuwe album is het weer van dat. Waar op voorganger Fulton Hill nog behoorlijk wat southern rock invloeden waren te horen, zijn die na de komst van zanger Kyle Thomas, die eerder zijn sporen verdiende bij Exhorder en Floodgate, helemaal verdwenen. In de plaats komt behoorlijk traditionele heavy metal, met whisky doordrenkte Thin Lizzy-hardrock en Judas Priest-uithalen. Grote namen om tegen op te boksen natuurlijk. De match is dan ook verloren alvorens de plaat begint. Wat een bagger. Hoe we er zijn in geslaagd om deze plaat uit te luisteren, we zijn er nog niet goed van. Mensen die wel iets zien in Wolfmother kunnen nu naar de winkel. Geef ons maar het nieuwe, langverwachte werkje van death metal-boegbeelden Dying Fetus. Sinds het debuut Infatuation With Malevolence uit 1996 bouwt de band rond zanger/gitarist John Gallagher gestaag aan zijn doodsweg die hen inmiddels ter hoogte van instituten Cannibal Corpse, Suffocation en Nile heeft gebracht. Steil achterover vallen we van de stevige mokers die Dying Fetus uitdeelt allang niet meer. Daarvoor verandert het geluid te weinig. Degelijk blijft het wel natuurlijk, alle acht tracks steken ver boven de middelmaat van het genre uit maar missen een tikje originaliteit en vernieuwing om echt te blijven boeien. War Of Attrition is gewoon een ijzersterk death metal album zoals er nog wel enkele zijn.