Victoria Bergsman is een zingende Zweedse die ondanks haar prille levenswandel al leuke puntjes op haar palmares heeft staan. Ze zong bij het best bewaarde Scandinavische pop geheim The Concretes en vertolkt de vrouwelijke vocalen op de mega zomerhit Young Folks van Peter Bjorn and John. Daarnaast is één van de betere songs op dit debuut van de hand van Tracyanne Campbell spilfiguur bij Camera Obscura. Dat klinkt allemaal al niet slecht, nu het schijfje zelf. Open Field komt bij de eerste luisterbeurten eenvoudig over. De liedjes doen minimaal aan en de zachte, mooie, stem van Bergsman speelt erin de hoofdrol. Het lijkt een rustig huwelijk tussen slowcore en moderne folk, met een melancholisch randje. Maar na een aantal luisterbeurten komen de rijke arrangementen van de nummers naar voor. Je hoort op de achtergrond een rijk geschakeerd instrumentarium. En daarmee leggen we meteen ook ons ei. Op de achtergrond, er zit veel in Bergmans muziek maar het zit goed verstopt. De plaat klinkt in zijn geheel wat effen, te glad. De nuances en het rijke instrumentarium zijn ondergeschikt aan de songs en de stem. Dit maakt van Open Field geen gemakkelijke plaat om te beoordelen. Als je kickt op melancholische luisterliedjes waarbij een meisje je zachtjes in je oor fluistert dan moet je Open Field maar een kans geven, anders hebben we een andere tip voor liefhebbers van mijmerliedjes. Amiina zijn vier IJslandse vrouwen die klassiek geschoold zijn en al werkten met Sigur Rós. Zij sparen hun stem en laten hun instrumenten het woord voeren. Net zoals Taken By Trees kiezen ze voor rijke arrangementen met veel verschillende instrumenten, de lijst is eindeloos, klokkenspel, xylofoon, gitaar, cello, violen, harp, noem maar op. Frappant hierbij is wel dat ze weinig of geen percussie gebruiken. Ook Amiina klinkt ondanks de overvloed aan verschillende klanken redelijk eenvoudig en toegankelijk. Het zijn echte songs die zorgvuldig worden opgebouwd. De nummers zijn zeer breekbaar, klinken dromerig en weids en bezitten het serene en overstijgende van ongerepte natuur. Kurr weet ons op alle vlakken te overtuigen, iets wat Open Field niet lukt.