Jong, Belgisch en goed bezig: Linus, ofte het Antwerpse jazzduo Ruben Machtelinckx en Thomas Jillings. Machtelinckx viel vorig jaar al op met ‘Faerge’, zijn debuut als bandleider, waarop hij zich omringde met straffe mannen Joachim Badenhorst, Hilmar Jensson en Nathan Wouters. Jillings viel enkele jaren geleden de eer te beurt om samen met generatiegenoten Bram De Looze en Jakob Warmenbol aan de zijde van Greg Cohen op Jazz Middelheim aan te treden. Tesamen spelen Jillings en Machtelinckx in het gul genaamde An Expedition into the Mind of Sgt. Fuzzy.
Machtelinckx en Jillings mogen dan twee van de meest getalenteerde muzikanten van hun generatie zijn (denk daarbij gerust een paar honderd kilometer buiten onze landsgrenzen), toch zijn ze allebei allerminst muzikale tafelspringers. Dat luider en chaotischer niet automatisch gelijkstaat aan dieper, is een simpele waarheid die het duo zeer goed lijkt te beseffen. De composities werden netjes verdeeld – vijf voor Machtelinckx, vier voor Jillings – en ook binnen die composities vullen beide heren mekaar moeiteloos aan, in zoverre dat je meestal niet meteen doorhebt wie met wie aan de haal gaat. Hoewel Machelinckx’ baritongitaar op het eerste gehoor een begeleidende rol speelt (vaak getokkelde akkoorden) is hier op geen enkele wijze sprake van de traditionele begeleider-solist verhouding. Jillings en Machtelinckx zijn meesters in het understatement: met hun slimme spel en composities dwingen ze elkaar tot even clevere tegenzetten. En hoewel de twee elkaar telkens weer andere richtingen doen kiezen, blijft het hele boeltje nonstop melodieus. Soms – bijvoorbeeld in het miniatuurtje ‘Schaterhout’ – lijkt het zelfs of de twee met één stel hersens denken. Het welhaast gefluisterde openingsgedeelte ‘So It Has Come To This, lijkt het of Jillings’ sax er een bijzonder belabberde en heftig nachtje heeft opzitten, wat nog wordt onderstreept door Machtelinckx’ quasi-nonchalant uitwaaierende basklanken. Keer op keer slaagt Linus erin poëtisch en dromerig te bedwelmen, zonder ook maar één seconde klef uit de hoek te komen: een niet geringe verdienste.
Niemand minder dan Eyvind Kang engageerde zich voor de complimenteuze woorden in de hoesnota’s. We gaan de man hier niet citeren, daarvoor moet u maar gewoon de plaat kopen.