In deze tijd van groeiende werkdruk, haast en vastliggende doelen is de aanvechting groot om te kiezen voor de snelste vorm van transport. Maar hoewel auto, trein en vliegtuig geschikt zijn voor het overbruggen van grote afstanden; alleen wandelend kun je een landschap werkelijk tot je laten doordringen. Dat is het onderwerp van ‘On Vanishing Land’, een lp over een voettocht die schrijvers Mark Fisher (overleden in 2017) en Justin Barton ondernamen vanaf de containeroverslag bij havenstad Felixstowe naar Sutton Hoo, tachtig jaar geleden de vindplaats van een Angelsaksische begraafplaats uit de vroege middeleeuwen met een schat aan grafgiften. Omgeven door suggestieve, speciaal voor dit project geschreven muziek volgen ze hun route in gesproken teksten, te beginnen met een hallucinante schildering van monsterachtig grote kranen en rijen containers. De overslag is een zenuwknoop van koortsachtige bedrijvigheid, toonbeeld van hebzucht die het land opoffert aan winsten die even monsterlijk van omvang zijn als dat terrein en wat daar omgaat. Gaandeweg reizen ze naar de geest en geschiedenis van de omgeving. Ze roepen beelden op uit angstaanjagende verhalen die er gesitueerd zijn. Ze beschrijven het landschap in mythische termen, leggen verbanden met het album ‘On Land’, waarop Brian Eno herinneringen aan zijn geboortestreek de vorm gaf van warme, weemoedige muziek. ‘On Vanishing Land’, een echo van Eno’s titel, verwijst naar vervlogen herinneringen en naar het feit dat het land aan het verdwijnen is. Opgeofferd aan winstbejag; maar ook weggevaagd uit de beleving van de mensen, omdat ze de tijd niet meer nemen om het land te voet te doorkruisen. Met de muziek, die raakvlakken heeft met het werk van Eno, maken de teksten van Fisher en Barton je deelgenoot van een voetreis door een fysiek en een innerlijk landschap, en vormen zo een pleidooi voor het land zelf.