Naked Lights is een vijftal uit Oakland, California. Hun tweede album ‘On Nature’ verscheen op het Castle Face label van John Dwyer (Thee Oh Sees). Je zou dus kunnen denken dat het album gevuld is met de jachtige garagerock die je kunt kennen van de labelbaas. Dat is hier niet het geval. Het vijftal viert hier haar voorliefde voor dwarse artrock, no wave en postpunk bot. En dat doen ze meer dan goed. Spontane vergelijkingspunten zijn Wire, Pere Ubu, Gang Of Four en The Slits. Die laatsten dan vooral door de zanglijnen van Aurora Crispin. In het titelnummer doet de baslijn ons dan weer denken aan Jah Wobble. De nerveuze saxofoon die door ‘Mechanical Eye’ dwaalt roept dan weer herinneringen op aan James Chance & The Contortions. In een interview over het album gaf de band aan dat veel van de nummers haast spontaan in de studio ontstonden. Vandaar dat het allemaal een zekere rauwheid heeft. Die rauwe kracht vormt de sterkte en direct ook de achilleshiel van de plaat. Soms blijft de band iets te veel hangen bij de voorbeelden en doet ze er te weinig mee om het geheel naar een hoger niveau te tillen. We juichen het experiment toe, alleen volgende keer misschien iets meer focussen. Dan komt het helemaal goed.