Do Not File Under Dark Ambient. De boodschap op de website van het Belgische label Plague Recordings is duidelijk. Nieuw werk van één van hun belangrijkste protégés Wicked Messenger dient met de nodige aandacht en zorg behandeld en doorgenomen te worden. Martin Kränzel is niet aan zijn proefstuk toe en neemt met Officium Nocturnum bovendien een bocht. Zwart is nog steeds de hoofdkleur, maar zijn krachtige, donkere ambient krijgt hier een sterke industriële ondertoon. Officium Nocturnum, drie nummers verspreid over twee cds, is echter meer dan een massieve geluidsmuur. Vooral op de tweede cd, een langgerekt nummer van meer dan vijftig minuten, trekt Kränzel alle registers open. We horen in de achtergrond een koor opduiken terwijl in de verte onheilsklokken luiden. Kränzl heeft zijn eigen soundtrack bij de dood gekregen en het is opnieuw een fascinerend stuk muziek geworden. Ook Sombrero Fallout van het Britse Pump staat ver af van het vroegere plaatwerk op Plague Recordings. Het album werd zeventien jaar geleden opgenomen, maar nooit uitgebracht en wordt nu als eerbetoon aan de vorig jaar overleden Andrew Cox, die samen met David Elloitt de groep vormde, uitgebracht. Sombrero Fallout heeft de tijd goed doorstaan en klinkt op bepaalde momenten verbazend actueel zoals Etoile De Mer en het bedwelmende slotnummer ‘Precise Copy Of The Event’ bijvoorbeeld bewijzen. Toch is het vooral de geur van de late jaren 1980 (opener A Knife, Possibly is een stevige EBM-nummer, Falling From Grace is sluimerend post-romantisme) die overheerst. Een label dat de moed heeft om zichzelf steeds opnieuw in vraag te stellen: het zou een evidentie moeten zijn, maar het is eerder een zeldzaamheid.