Of Death & Ritual

Er waait eindelijk een nieuwe wind door Relapse. De laatste jaren had het Amerikaanse label zich wat vast gereden in en met extreme metal zonder noemenswaardige artistieke meerwaarde. Relevante namen als Mastadon of The Dillinger Escape Plan verlieten de stal en wat achterbleef, was doorgaans te middelmatig om echt op te vallen. Het tij lijkt nu gekeerd. Het sublabel Release, dat in het leven werd geroepen voor meer experimentele geluiden en avant-garde en onder meer kan terug blikken op releases van Troum, vidnaObmana of Amber Asylum, werd op non-actief gezet, maar de initiële ambities zijn nu terug te vinden bij het moederlabel zelf. Eerder dit jaar revancheerde Relapse zich met de dwarse krautrock van The High Confessions en nu opnieuw met Culted en Horseback. De eerste is het studioproject van drie Canadezen en een Zweed die hun vier nummers tellende ep afsluiten met een opmerkelijke cover van Swans, namelijk ‘Whore’ uit ‘Body To Body. Job To Job’. Het viertal smeert op ‘Of Death & Ritual’ alle mogelijke kieren tussen doom, sludge, black metal en drones potdicht met een narcoleptisch geluid dat het midden houdt tussen Khanate, Nortt en Sleep. In essentie is Horseback het soloverhikel van multi-instrumentalist Jenks Miller. In vier nummers schetst hij op ‘The Invisible Mountain’ een behoorlijk lichtschuwe wereld die gestut wordt door een repetitieve en hypnotiserende mix van krautrock, drones (Earth is een belangrijke referentie), psychedelica, postrock en zangpartijen die bij momenten neigen naar black metal. Precies deze stilistische schizofrenie maakt Horseback bijzonder aantrekkelijk. Geen wonder dat Relapse deze ep, die vorig jaar verscheen op Utech, heruitbrengt. Met opener ‘Invokation’ ambieert Horseback met behulp van strak repetitieve krautrock de totale trancetoestand: Neu! op paddenstoelen als het ware. Meer psychedelica tijdens ‘Tyrrant Symmetry’ dat het midden houdt tussen Loop, Grails, Hawkwind en OM. De pulserende titeltrack heeft vervolgens het hoogste rockgehalte, maar in afsluiter ‘Watercloud Dissolving Into Nothing’ treedt de verstilling in. Hier kiest Horseback, niet helemaal geslaagd overigens, voor de gitaarambient zoals we die kennen van Stars Of The Lid of het ingetogen werk van Dirk Serries’ Microphonics-project. Niettemin is ‘The Invisible Mountain’ meer dan een beloftevolle opstap naar iets veel groters. Twee met argusogen te volgen bands!

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
Culted_OfDeathRitual
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!