Louis Hardin ofte Moondog ofte The Viking of 6th Avenue (1916-1999) een dakloze straatmuzikant die een plaat maakte met Julie Andrews, het vervolgens tot avantgarde-icoon schopte en op het eind van zijn carrière nog met Philip Glass opnam blijft fascineren. In het verleden betoonden onder anderen John Fahey, Kronos Quartet, Antony And The Johnsons, Laibach en Motorpsycho al uitgebreid hun respect met verschillende covers. Hobocombo (Francesca Baccolini, Andrea Belfi en Rocco Marchi) is een Italiaans trio dat geheel gewijd is aan het in stand houden van de nagedachtenis van Moondog. Een eervol streven, maar geen vanzelfsprekende opdracht. Met hun (contra-)bas-drum-gitaar opstelling concentreren Baccolini, Belfi en Marchi zich vooral op het vocale werk van Hardin. Dat lukt de ene keer wél (Be A Hobo en het onlangs nog door Motorpsycho in een fijne liveversie uitgebrachte All Is Loneliness) en dan weer een pak minder. In opener Theme bijvoorbeeld blijven de Italianen steken in goede bedoelingen en stranden ze bij postrock die al te slaafs Hardins partituur volgt. Ook de canonzang van Be A Hobo krijgt een mooie versie mee, maar ook daar is er weinig toegevoegde waarde ten opzichte van Moondogs eigen versie. Al bij al best een aardige luisterervaring, maar ondertussen hebben we vooral zin om Moondogs originelen nog eens op de draaitafel te leggen. Geen essentiële plaat dus, wél een verdienstelijke poging om het werk van Moondog nog eens onder de aandacht te brengen.