‘Nomads’ van Tumido is in zekere zin techno voor mensen die niet per se van techno houden. De instrumentale improvisatieband stapelt een uitzinnig pallet van scheve gitaren, schelle blazers, drums en elektronica rondom een vierkwarstlogica die in zijn geheel alleen begrepen kan worden als de laatste seconde van de vijfde en laatste track is verstreken. Helaas voor de buren is een nieuwe draaibeurt onvermijdelijk want zo eenvoudig laat het duo zich ook weer niet begrijpen. Tumido is veel minder gelikt dan Elektro Guzzi, de band die feitelijk techno letterlijk naspeelt, en minder toegankelijk dan Factory Floor, de band die met hun vervlechting van wave en techno vooral live furore zaait. Tumido is dan ook veel te raar en te grillig om van een dansvloervriendelijk collectief te spreken: de noise en jazz is nooit ver weg en soms worden er geluidsmuren opgetrokken die de gemiddelde shoegazer doet roepen om z’n moeder. ‘Nomads’ dus, inmiddels de zevende plaat van de band uit Oostenrijk, voor een ieder die helemaal geen zin heeft in hapklare begrijpelijkheden en toch genoegen haalt uit een stuwende regelmaat zonder dat hun positie duidelijk wordt.