No Singles

‘Post-Nothing’ heette het volwaardige debuut van het uit Vancouver afkomstige duo Japandroids. De nihilistische titel dekte de lading: vuige no-nonsense, ruige en noisy garagepunk gespeeld alsof ze met zijn vijven zijn. Oorspronkelijk vatten Brian King en David Prowse het idee op om een trio te vormen, maar een lange resultaatloze zoektocht naar een zanger deed hen besluiten om het dan toch allemaal maar zelf te doen. Leren zingen deden ze met het nummer ‘To Hell With Good Intentions’ van Mclusky, een song die niet op hun debuut belandde, maar wel eerder verscheen op een ep. En laat die ep, samen met hun andere werkstuk, nu verzameld zijn op dit toepasselijk genaamde ‘No Singles’. In omgekeerde volgorde werden de platen ‘Lullaby Death Jams’ (2008) en ‘All Lies’ (2007), oorspronkelijk elk uitgebracht op vijfhonderd exemplaren en al lang uitverkocht, een beetje bijgewerkt en verschijnen ze nu op deze mooi vormgegeven cd. ‘Post-Nothing’ in wording, zo kunnen deze ep’s het best worden omschreven. Hoe dieper we in deze verzameling graven, hoe rauwer en ongepolijster de songs gaan klinken. En ja, daar houden we wel van. Het vreemde is dat we uitdrukkelijk kiezen voor de songs van ‘Lullabye Death Jams’, alsof deze vijf songs hun visitekaartje moesten zijn. De vijf nummers op ‘All Lies’ hebben namelijk heel wat minder impact, lijken net te simpel om te blijven hangen of om te imponeren. ‘Lucifer’s Symphony’ bijvoorbeeld: een zachte stem, wilde drums en een muur van net niet overstuurde gitaren. ‘Lovers / Strangers’ kent dan weer een verslavende riff, een ritme om vingers en oren bij af te likken. Wie ‘Post-Nothing’ kent en te pruimen vindt, mag deze kans om eerder werk te horen, niet aan zich laten voorbijgaan.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Japandroids_NoSingles
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!