Zie je wel, zelfs bij Warp wil men af en toe eens gewoon lekker chillen in plaats van altijd naar moeilijke muziek te luisteren. Wacht, chillen met Darkstar? Brachten zij niet in 2010 het grimmige popplaat North uit? Bij Hyperdub dan nog wel. Dat toen ook iedereen verbaasde omdat voorloper Aidy’s Girl Is A Computer – dé signature tune van Darkstar – plots de vreemde eend in de bijt was. Darkstar heeft eigenlijk altijd al met de verwachtingen gespeeld. Maar nu is echt alles anders. Het duo is een trio geworden, maar dat wist je al. In plaats van nieuwe songs te schrijven op een zolderkamer, verkaste het trio naar een plattelandsdorpje. Zo eentje waar maar nauwelijks mensen wonen en je in de verste verte alleen maar groen en bomen ziet. En pijpenstelen regenen zal het er ook niet doen. Hoewel. Er blijft een zekere Britse eenzaamheid en weemoed over de plaat hangen, ook al is Timeaway – de eerste single – een vrolijk deuntje en zegt de band zelf dat het een vrolijkere boel is. Schijn bedriegt. Toegegeven, naast North is dit een sprankelende en vrolijke popplaat. Het is melodieus, klinkt kleurrijk en lekker wazig. Het klinkt niet meer als de brute eenzaamheid van de grootstad. Integendeel. Darkstar schept eerst de sfeer met Light Body Clock Starter, sluit de single er op aan en tovert dan de meest simpele en effectieve drumlijn tevoorschijn waarop Armenica dansen gaat. Het verdwijnt even in een te gretige psychedelische brij, maar de eenvoud van het ritme maakt alles instant goed. - is als een intimistische Bronski Beat, ook al klinkt de vergelijking nogal raar. Amplified Ease swingt dan weer als een upbeat zomerbries. Dit is Darkstar op zijn vrolijkst. Vernieuwend, nee, maar wel een schat om in te verdwalen en bij weg te dromen.