Ethio jazz is in. De onvolprezen Franse reeks Ehtiopiques heeft die unieke mengelmoes van Oost-Afrikaanse traditionale klanken met bigbandjazz voor het voetlicht gebracht. En nu omarmt een generatie eigentijdse, westerse en zoekende artiesten het genre. Het is de basis geworden voor een genre dat world psych is gedoopt. Het is daarom goed dat het Britse Strut-label een overzicht van het werk Mulatu Astatke heeft uitgebracht, de uitvinder en godfather van de Ethio jazz. Goed, wie zich écht wil verdiepen in het werk van Mulatu en van alle groten van de Ethio jazz kan nog altijd niks beter doen dan te gaan grasduinen in de Ethiopiques, maar dit is toch ook een boeiende uitgave. In twintig tracks -niet chronologisch- hoor je hoe Mulatu tussen de drie steden in zoekt naar zijn eigen sound. Als vibrafonist en toetsenist speelde hij aanvankelijk meer latin-getinte muziek, met hier en daar wat afrobeat. Pas toen hij na lange tijd terug in Addis Abeba verzeilde, gooide hij het roer om en kwam tot zijn eigen volle sound.
Veel Ethiopische invloed horen we in de tweede plaat van The Whitefield Brothers. Dat is de band van de Duitse broers Jan en Max Weissenfelt, de meest Afrikaanse aller Duitsers. Als The Poets Of Rythm tekenden ze hoogstpersoonlijk voor de revival van de funk. Op hun eerste als The Whitefield Brothers brachten ze rauwe, instrumentale funk met hier en daar al Afrikaanse invloeden; als Karl Hector and The Malcouns sloegen ze resoluut de weg in van de vermenging van funk, free jazz, Ethio jazz, wereldmuziek en pscychedelica. En nu, op hun tweede als The Whitefield Brothers, verrijken ze die zoektocht met hiphop en oosterse invloeden.
Meer world psych op de samenwerking van Jimi Tenor en Tony Allen. Het herrezen Britse label Strut bracht in zijn boeiende reeks ‘Inspiration Information’ eerder dit jaar al een samenwerking tot stand tussen Mulatu Astatke en The Heliocentrics en nu doen ze minstens even goed. Het Finse genie, multi instrumentalist en muzieknerd Jimi Tenor matcht uitstekend bij de man die aan de wieg stond van de afrobeat. Tenor borduurt verder op dat andere wonderbaarlijke album dat hij dit jaar uitbracht samen met zijn afrobeatgezelschap Kabu Kabu. Dat wil zeggen, afro beat, jazz, psychedelische funk en hiphop. Met als hoogtepunt ‘Path To Wisdom’, een kritische reflectie op de verkiezing van Barack Obama. Want afrobeat is en blijft niet enkel dansbaar, maar ook kritische commentaar.