‘Nevelglans’ is een ode aan de Nederlandstalige poëzie. Het pakketje bevat een cd met 17 nummers, al dan niet met tekst, en een dvd met daarop een documentaire film over Jan Hanlo getiteld En Die Man Ben Ik Zelf. Het geheel oogt eenvoudig en subtiel aanlokkelijk, en ook inhoudelijk valt het best mee. We slagen er echter niet in te snappen waarom deze dvd nu eigenlijk aan de cd gelinkt werd. Het muzikale luik, waarbij de nummers al dan niet van een gedicht vergezeld zijn, is samengesteld door Wim Dekker en Pieter Mulder die het werk begeleiden van o.a. Gerrit Achterberg, Hugo Claus, Jan Hanlo (de enige link met de dvd), en zo nog wat poëten. Het geheel klinkt vooral rustgevend en de gereciteerde teksten zijn heel klassiek getint. De dvd is echter een heel ander soort chocoladekoekje. Het schijfje bevat een film over Hanlo, samengesteld door zijn achternicht, Barbara Hanlo. Het is een docudrama met biografische inslag. Hanlos mijmeringen worden beeldend uit de doeken gedaan door commentator Porgy Franssen. De film duurt 46 minuten, en je kan kiezen of je de Nederlandstalige commentaar al dan niet met Engelse ondertitels wilt beluisteren. Het geheel is eerder chaotisch, hoewel de videografie tot in de puntjes is afgewerkt, met oog voor detail. Het begeleidende commentaar is echter heel fragmentarisch ingedeeld Er wordt werkelijk van de hak op de tak gesprongen. Nergens is uiteindelijk duidelijk wat Hanlo’s gedachten en gevoelens nou precies betekenen. De zogenaamde ideeën over vrijheid via nieuwsgierigheid vallen er niet echt uit te halen. Het lijkt eerder een reisverslag door Hanlos binnen- en buitenwereld te zijn, begeleid door zijn filosofische verwachtingen. Elk op zich zijn de schijfjes best te pruimen, maar de samenhang van beide blijft in volstrekte duisternis gehuld.