Na een vijftien jaar lange tocht langs No Wave, monolithische noiserock, singer-songwriterliedjes en gotische rock droeg Michael Gira in 1997 Swans en zijn vervaarlijke reputatie ten grave. Als Angels Of Light speelde hij vervolgens vijf albums vol met akoestische folk, blues en country. Allemaal lichter van toon dan Swans ooit was, maar Gira’s sonore stem behield immer zijn rouwrand. En blijkbaar kon hij er zich niet meer helemaal in kwijt, want nu is er een nieuw Swans album. Niet, zoals ik vreesde, simpelweg een zwaardere versie van Angels Of Light ondanks het feit dat drie van Gira’s vijf mede-Swans ook daar dienstdeden. (Oorspronkelijke gitarist Norman Westberg is ook weer terug; geen Jarboe deze keer.) ‘My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky’ is pure Swans: groot(s), zwaar en meeslepend. Opener ‘No Words/No Thoughts’ zet de toon voor het grootste deel van de plaat: een aanzwellende storm van donkere gitaren, hamerende drums en klokkenspel rond een enkel akkoord, met daar overheen Gira’s bespiegelingen over de donkere kanten van de ziel. De countryballade ‘Reeling The Liars In’ doet vervolgens een stap terug althans muzikaal, want in de tekst stookt Gira leugenaars op om warm te blijven. Ook het mooie ‘You Fucking People Make Me Sick’, waar Devendra Banhart en Gira’s dochtertje op meezingen, begint ingetogen, maar ontspoort uiteindelijk in een kakofonie van drums en blazers. Vrijwel alle nummers druipen van de intensiteit, misschien wel hét kenmerk dat alle Swans platen gemeen hebben. In een recent interview zei Gira dat hij er naar uit ziet om het hypnotische ‘Eden Prison’ live twintig minuten lang door te laten beuken tot er niets meer van over is. Ik kan niet wachten.