De bio van Lulúxpo leest als een romantisch sprookje: de Fransman Pollux ontmoet in de lichtstad Parijs op Valentijnsdag 1997 de Argentijnse Lulú en het koppel blijkt meer te zijn dan een paar tortelduifjes. Een jaar later verhuizen ze naar Sweetzerland om in Genève in de echt verbonden te worden en daar te gaan samenwerken aan de meest diverse artistieke projecten. Die initiatieven omhelzen een gamma van design, mode, kunst en muziek – steeds zwaar geïnspireerd door stilistische tendensen uit de jaren 1970 en 1980 en gedragen door hun naïeve maar o, zo mooie boodschap van universele liefde. Het stel begint met een show op www.basic.ch, de oudste internetradio van het land en wordt resident in een Geneefse club waar ze partys houden onder de naam Pink Palace. Met hun eerste mixcompilatie wil Lulúxpo de wereld verder overtuigen van hun stelling Music Is Love, zoals dan ook de titel luidt. Hoewel de mix blijkbaar al drie jaar geleden werd opgenomen de reden voor die vertraging wordt nergens vermeld -, is de teneur niet al te zeer déja-entendu. Door een evenwichtige dosis deep house, electro house, electropop en (italo)disco is dit inderdaad een gepaste soundtrack voor een vrolijke liefdesnacht geworden. Het duo laat geen steekjes vallen en rijgt de selectie fijntjes aan elkaar; gaande van nummers om bij te verleiden naar nummers om bij te knuffelen en verder naar nummers om bij te Bijzonder glamoureus en positief kitscherig, schrijft de Zwitserse pers en dat onderstrepen we graag. So Weit Wie Noch Nie van Jürgen Paape of Sosumo Yokotas Re:Disco zijn prima voorbeelden, maar ook Morgan Geists Epoch of het sexy Love/ Rocket van Grom zijn ten zeerste geschikt om de vlinders in je buik wat aan te porren. Kusje?