Onder de noemer Hearts Of Darkness gaat ene Frank Musarra schuil, en aan de hier aanwezige elektropunk te horen is onze Frank een wel heel hyperactief kereltje. Epileptische beats gebracht door een schreeuwlelijk die op het podium eerder spastische neigingen blijkt te hebben, onlangs bijna zichzelf wurgend met zijn microfoondraad. Agressieve vocalen in falsetto vliegen rond tussen onze boxen, de primitieve synthesizerklanken denderen door en de occasionele elektrische gitaar maakt er de muziek alleen nog maar chaotischer op. Geen chaos om de chaos, maar wilde nummers die het echte punkgevoel in de elektronische muziek brengen. Dit debuut lijkt een poging om Chrome en Renaldo And The Loaf te combineren met het ruige geweld van GG Allin. Het is Atari Teenage Riot zonder de obligate al dan niet politieke boodschap. Het is muziek die een zat leger Argentijnse wrattenzwijnen zou maken na het drinken van een vat sterke drank. Zo dendert Musarra doorheen vierentwintig relatief korte nummers, zonder ons enige adempauze te gunnen. Maar deze keer hebben we niet liever. Heftig, niets en niemand ontziend krijgen we de gejaagdheid en de verkeersellende van de grootstad in onze strot geramd, en we hebben het graag.