Ten tijde van Repo spraken we nog de wens uit dat Black Dice nog zeer lang zeer links van de mainstream mocht blijven. Mr. Impossible bedient ons op onze wenken: ook hier geen materiaal dat Black Dice de alternatieve hitlijsten zal incatapulteren. De rol van stoute neefjes van Animal Collective is de Dice dan ook op het lijf geschreven.
Net als op voorganger Repo gaat het trio op Mr. Impossible weer kwistig met kermis- en Casiogeluiden aan de slag, en wordt met allerlei bij dance geleende geluiden iets gebrouwen waarop zelfs met een zeer getalenteerd stel benen met de beste wil niét te dansen valt. En toch ondanks de wat brallerige toon en de ver doorgedreven abstractie blijft Black Dice ook op Mr. Impossible een band die popmuziek maakt. Tenminste – als popmuziek ook kapotte popmuziek mag zijn. Er zitten simpelweg te veel geestige licks en catchy, licht valse melodietjes in Mr. Impossible om het géén popmuziek te noemen.
Op opener Pinball Wizzard (geen idee waar de link met The Who verstopt zit) komen de dubstep-bubbels uit de Fisherprice synth en jagen de gestoorde drumnbass ritmes de gemiddelde Netsky-fan waarschijnlijk de dichtstbijzijnde gordijnen in. Wij, daarentegen, zijn helemaal mee. Spy Vs Spy start als triphop, om algauw ergens uit te komen waar wij ook geen woorden voor hebben. Maar qua psychotische party tracks, maakt Outer Body Drifter waarschijnlijk nog het meeste kans om op een door ons van muziek voorzien huisfeestje door de boxen te knallen. Afsluiter Brunswick Sludge (Meets The Front Range Tripper) start met een oldskool hiphopbeat die zo op Licensed To Ill had gekund, maar gestaag desintegreert, terwijl er ad random laserpistolen en botsauto-alarmen worden afgevuurd. Ja, wij luisteren volledig uit vrije wil én voor ons plezier naar zulke getoonzette ongein. Maar we moeten er niet onnozel over doen: af en toe kan Black Dice een mens deftig op de zenuwen werken, ook. Namen van tracks waarop dat gebeurt, kunnen we u niet aan de hand doen bij herbeluistering vonden we namelijk ook de bezopen cumbia-outro van Carnitas en het drammerige Pigs dolletjes.
Black Dice heeft het nog maar nu gaan wij wel aan een infuus van cellosonates van Bach.