Op Mouth Wind brengen Jean-Michel Van Schouwburg en Lawrence Casserley hun respectievelijke stem- en elektronicakunsten bijeen voor een boeiend spel. Dat is soms een regelrechte confrontatie tussen techniek en cultuur, tussen Casserleys signal processing instrument en Van Schouwburgs stem, en andere keren een vloeiend aanvullen en samenvallen van de klanken. De heren hebben zich laten inspireren door de natuur en de literatuur: de stem is een windtocht, de techniek transformeert die in tal van stromen, zo verklaart Casserley in het cd-boekje, om daar met verwijzingen naar Borges en Joyce nog wat gewicht aan te geven. De luisteraar ziet het ook al aan de titels maar moet het vooral doen met het resultaat, met dat wat het duo ten gehore brengt. Het is beslist mooi. Abstracte digitale klanken rinkelen en rammelen, er komt een stem uit tevoorschijn, eerst vervormd, later natuurlijk klinkend. Of de keelklanken, ademstoten of raspende geluiden van Van Schouwburg verdwijnen in een toenemend digitaal gesuis en gerammel. Tussendoor zijn er een aantal tracks waarbij Van Schouwburg werkt met slechts een bepaalde soort klank (een plosief, aan labiaal, een triller). Korte, maar knappe stukken, ook in de reacties van Casserley. De mannen blijven wel binnen een beperkt idioom en dat maakt dat de cd tegen het einde gewoon lijkt door te dreutelen zonder nog een verdere verrassing.