Amper waren hun eerste whitelabels geperst of het jonge Airecords werd bedolven onder de superlatieven. Het versbakken Londense label werd door Warp doodgeknuffeld en ook de pers sloofde zich uit om de versgebakken releases, in hun begindagen bracht het label vooral compilaties uit, met de nodige lof te besprenkelen. Fzv en Claro Intelecto vulden met hun eerste volwaardige plaatwerk de verwachtingen ruimschoots in. Vooral de laatste slaagde er met zijn debuutplaat Neurofibro, een degelijke mix van vintage elektro en intelligente elektronica in korte tijd een schare trouwe fans op te bouwen. Airecords overleefde de hype, waakte secuur over de output van hun platen, maar dreef met elke nieuwe plaat meer en meer de richting van de pure dansmuziek uit. Yellotone en vooral Jacen Solo en Confutatis mikten overtuigend op de dansvloer. Met Splitep1 en Sliptep2 en eerder al In The Heat Of The Night van Yunx brengt het label hulde aan één van hun oude liefdes: de Detroittechno. Mariel Ito, recent nog puik werk op Scsi Records, Erp, Datassette en Plant43 halen hun inspiratie uit de broeierige sound van de Motorcity. Beide eps zijn glansrijke interpretaties van deze rijke geschiedenis, maar voegen niets toe aan het genre. Sinner Dc, een viertal uit Zwitserland, kiest dan weer wel voluit voor het experiment. Het viertal injecteert hun popmuziek met een forse scheut elektronica, creëert epische, langgerekte soundtracks, denk aan de Chemical Brothers in een geslaagde tranceremix en kan de spanning tot het slotnummer eternally aanhouden. Puik werk van een klasselabel.