De gelimiteerde (zevenhonderd tot duizend stuks) digitale neerslag van VPROs De Avonden blijft kwalitatief hoogstaand luistervoer opleveren. Ooit vergeleek ondergetekende de muziek van Inada met het verdrinken van een laptop in een emmer water. Maar hoewel H2O en zwarte gaten het hoofdbestanddeel blijven uitmaken van zijn output, gooit deze Japanner hoge ogen met zijn Mort Aux Vaches bijdrage i[]. De dreunende software op deze cd wordt knap doorkruist met bewerkte field recordings (vogels, een ruisende zee, insecten en metalige concrete geluiden) in één aangename trip die geen moment verveelt. Het effect waardoor het lijkt alsof alle geluid plots wordt weggezogen is groots. We zijn zelfs een heel klein beetje onder de indruk!
Tegenwoordig lijkt de computer van Robert Hampson het te winnen van zijn gitaar, maar als al zijn output van hetzelfde niveau is als de drie stukken op Exosphere zal je ons hierover nooit horen klagen. Main plukt geluidsflarden uit zijn omgeving (de natuur, het verkeer, gebouwen) en rekt ze eindeloos uit tot er enkel massieve lagen vol dreunende geluidsgolven overblijven. Hij bewaart wel een melodieuze ondertoon, waardoor het me niet zou verbazen indien zou blijken dat er ook gitaren (of zelfs kerkorgels) door de software werden gehaald. Af en toe wordt een herkenbare veldopname ingevoegd: een tikkende klok, meertalige stemmen en een metaalgeschraap dat ondergetekende om persoonlijke redenen associeert met een truweel. Andere elementen evoceren een reisgevoel: we ontwaren metalen wielen en een stationsomroepster die ons meldt dat de trein van 10.19 helaas niet zal rijden. Het artwork is ook al een hit. We mogen genieten van gerecycleerde en herbedrukte vruchtensapverpakkingen (honderd percent puur sap, of wat dacht je) die aan de binnenzijde hun ware aard tonen. Kortom, wauw!
Na een klein en een groot Meesterwerk valt de Mort Aux Vaches van Pimmon al wat magerder uit. In een laptopgestuurd clicksncuts genre dat ons steeds minder te bieden heeft, blijft Paul Gough één van de interessantste vertegenwoordigers omdat hij zijn gemanipuleerde defecte geluidjes steeds breed uitsmeert over dikke onderlagen en het geheel toegankelijk maakt door het invoegen van ritmische loops, noise, ruis en beats. Haten jullie het ook wanneer een bespreking afgesloten wordt met het woord verdienstelijk?