‘Molen’ is het derde album van Circle Bros, het alias van Wim Lecluyse. Eerder verschenen ‘Haven’ en ‘Rust’, uit respectievelijk 2010 en 2016. Zo spaarzaam als zijn releases, zo ingetogen is Lecluyse’s muziek. Kale nummers, waarop de bandruis net zo belangrijk is voor de sfeer als de minimale reverb en echo. Opgezet met gitaar, simpele elektronica en soms iets dat klinkt als een vervormd harmonium. Circle Bros klinkt altijd zeer persoonlijk, zeker wanneer Lecluyse zingt. Zijn zang is voorzichtig, opgenomen alsof hij tijdens de opnamen heel dicht op de microfoon gekropen zat, een techniek die we ook ooit hoorde bij Labradford. Werkelijke liedjes worden afgewisseld door meer abstracte stukken, die klinken alsof ze spontaan ontstaan zijn. ‘Molen’ is iets elektr(on)ischer dan de vorige platen, net als trouwens de laatste Low, maar Circle Bros heeft een lo fi-esthetiek die voornoemde bands missen, wat Lecluyse’s muziek persoonlijker maakt. Verstild en verstillend mooi, wederom.