Een strak releaseschema handhaven, twee volwaardige langspelers en twee eps in goed een maand tijd, hoeft geen invloed te hebben op de kwaliteit. Room40, het label van Lawrence English, werkte zich in goed twee jaar tijd op tot één van de kroonjuwelen van Australië. Liquid Architecture heet de andere parel die het verre continent kleurt. Elektronica is voor het label slechts een hulpmiddel. De essentie van hun output ligt bij het onderzoek en toepassen van post-concrète. Het oppikken van toevallige geluiden en deze herhalen, bewerken, heroriënteren, doen passen in een groter geheel. Het debuut van Lloyd Barrett ligt volledig in die lijn. Barrett vertrok voor Mise En Scene vanuit het werk van filosoof Michel Chion en brengt een mengvorm van soundscapes, ritmepatronen en elektro-akoestische instrumenten. Greg Davis, maakte met zijn debuut Anbor op Carpark een vliegende start en bouwde in korte tijd een stevige reputatie op. Twee jaar terug onderstreepte hij met zijn voorlopige meesterwerk Somnia (Kranky) nog zijn uitzonderlijke talent. Davis lijkt over een gezonde dosis schizofrenie te beschikken. Waren Somnia en Paquet Surprise -zijn samenwerking met Sébastien Roux– schoolvoorbeelden van wondermooie spaarzame glitchy elektronica, dan was zijn bijdrage voor de Mort Aux Vaches-serie van Staalplaat en deze nieuwe samenwerking met Jeph Jerman een grillige opeenstapeling van gevonden geluiden. Voor De Mort Aux Vaches-serie nam Davis wereldwijd geluiden op. Op Ku experimenteert men volop met aangepaste instrumenten, gevonden materialen en een beperkt gebruik van elektronica. De improvisatiesessies leverden enkele boeiende momenten op, toch overtuigd het geheel niet. Daarvoor blijft het eindpunt te vaag en slaagt het duo er te weinig in om de sfeer van de creatie correct weer te geven. Iets waar Philip Samaratzis wel in lukt. De Australiër brengt twee mini-albums uit die hij met de hulp van de Japaner Kozo Inada en Lawrence English maakte. Op H[ ] gaan Inada en Samartzis voluit. Ook hier ligt de klemtoon op het experiment en drijven ze elkaar tot het uiterste. K[ ] is bij momenten snoeihard, dan weer erg onderkoeld, maar vooral intrigerend en messcherp. Voor zijn samenwerking met Lawrence English nam Samartzis samen met English plaats achter de draaitafels. De twee werkten in hun studio een sessie uit die mooi in de lijn ligt van Janek Schaefer, Christian Marclay en Dj Olive en bewijzen over de zeldzame combinatie van techniek en grote creativiteit te beschikken. We botsen tegen de muren van het genre aan. De ontdekkingsreiziger is nooit thuis.