Honderdtachtig gram zwaar vinyl in plaats van een netjes ingebonden thesis. Het afstudeerwerk voor de kunstacademie (Minerva, Groningen) van Kasper van Hoek ligt beter in onze hand dan de gemiddelde scriptie. Van Hoek houdt van defecte apparatuur (tapedecks, draaitafels, effectenpedalen enzovoort) waarmee hij geluiden produceert die het midden houden tussen drones en pure noise. Door vooral met loops te werken, worden warme boventonen en ritmes gecreëerd waardoor van Hoek aan de lichter verteerbare (zelf spreekt hij van vriendelijke) kant van het lawaaispectrum blijft. Vooral de elpee (gelimiteerd op 300 exemplaren) is een schot in de roos. ‘Minerva’ deed ons aangenaam terugdenken aan onze eerste kennismakingen met de Hollandse noise van onder andere Kapotte Muziek en DVA Met DVA Nichts. Meteen na deze plaat de cd-r (honderd stuks) met geïmproviseerde (de poëtische nachtmerrie van een fabrieksmedewerker) live optredens (Nijmegen, 2006) door onze hersens laten slaan, was een minder goed idee. We schrikken even op van enkele vreemde geluiden (we gokken op het doodsgepiep van een pluchen beest tijdens een potje wurgseks), en dan doen de loops hun intrede. Fijn, maar op geen enkel moment wordt het niveau van de lp bereikt, waardoor ons motto ga steeds voor het vinyl steviger dan ooit overeind blijft.