Het belangrijkste wapenfeit van dit Duitse duo is zonder de minste twijfel Suicide Commando, een new wave klassieker die dertig jaar geleden werd uitgebracht. Of ze het nu graag willen of niet, Andy Schwarz en Tina Sanudakura zullen altijd worden vereenzelvigd met deze ene gigantische undergroundhit. Toch is het niet fair om in het licht van dat ene nummer hun nieuwe album het eerste echte sinds 1986 te benaderen. Midnight People & Lo-Life Stars neemt namelijk duidelijk afstand van dat verleden en is nergens een herhalingsoefening ingegeven door plat opportunisme of artistieke luiheid. In 2008 ging No More in op de uitnodiging van het Belgian Independent Music Festival, er volgden nog concerten en dat leidde vervolgens tot de reanimatie van de band. Minimal wave, electro en postpunk hebben na al die jaren de facto een hiatus van 22 jaar plaats gemaakt voor een complexer geluid waarvan onder meer traditionele pop, krautrock, glamrock, ambient, psychedelica en onderkoelde humor de opvallendste ingrediënten zijn. Hands In The Dark is zowat het enige nummer dat expliciet terug grijpt naar de jaren 1980. Zelfs in de titel wordt gerefereerd naar de Amerikaanse no wave cultband Dark Day. In de titeltrack neigen timbre en accent van Schwarz naar dat van Blixa Bargeld, maar daarmee is elke verwijzing naar de jaren 1980 dan ook uitgeput. Midnight People & Lo-Life Stars is geen onvergetelijk album, maar een eerlijke kans verdient deze moedige comeback alleszins wél.