Jazkamer is niet helemaal Jazzkammer, al prijken wel de namen Lasse Marhaug en John Hegre op de achterkant van Metal Music Machine. En met Lou Reeds Metal Machine Music uit 1975 heeft dit ook al niets te maken. Jazkamer is de extreme variant van Jazzkammer. In 2004 werd bewust de verwijzing naar jazz overboord gekieperd en op Metal Music Machine vervangen door black metal, grindcore, thrash, doom en noise. En dat uitsluitend op een digitale manier, gemaakt door machines. Het resultaat is er niet minder om. Integendeel, want de vijf tracks zijn al net zo gemeen en extreem als bij hun echte tegenhangers Burzum, Mayhem, Whitehouse, Merzbow, Painkiller of Sunn 0))). Bovendien moet de aanwezigheid van leden van onder andere Enslaved en Manngard voor extra geloofwaardigheid zorgen. Metal Music Machine is hierdoor enigszins te vergelijken met Lasse Marhaugs The Shape Of Rock To Come waarop hij twee jaar geleden ook al aan de slag ging met brutale black en death metal. Nieuw is het dus allemaal niet, maar hard en opwindend is het des te meer. Electronic metal apocalypse, lazen we ergens en beter hadden we het zelf niet kunnen bedenken. Extremiteit op het debiele af is ook de rode draad op Drum Machine Gun. In niet minder dan 67 tracks blazen 20 grindcoreacts mét drumcomputer uw en onze oren finaal naar de verdoemenis. Namen doen niet echt ter zake, al valt de aanwezigheid van Agoraphobic Nosebleed natuurlijk op. Dat Jay Randall van datzelfde project bovendien samensteller van dienst was, is de beste garantie dat het hier om het echt smerige en harde spul gaat. Niet voor watjes dus. Tenzij in de oren.