Eerst en vooral valt ons de mooie verpakking op van deze cd. Het reguliere doosje is omhuld door een kartonnen doosje, uiteraard donker van kleur, waarop een religieus aandoende dame staat afgebeeld die mysterieus en aanbiddelijk tegelijk oogt. De hoes lijkt trouwens te willen benadrukken dat de muziek die Ulver hierop laat horen, heel dicht bij neoklassiek aanleunt. De titel en de dame wijzen in die richting. Bovendien doet Ulver het hier niet alleen, maar krijgt de band assistentie van het Tromsø Chamber Orchestra. De ondertitel van dit werk, zes missen bevattend, luidt: ‘Music Commisioned For Tromsø Kulturhus in cooperation with the Arctic Opera and Philharmonic Orchestra’. Een mondvol om aan te duiden dat het hier om een unieke gebeurtenis gaat waarbij de kern van Ulver een uitgebreide samenwerking aangaat om hun ideeën in een setting neer te zetten die normalerwijze wordt voorbehouden voor het uitvoeren van klassieke muziek. Het is ook exact wat de Noren doen: neoklassiek spelen met avant-gardistisch aandoende uitweidingen, al verstoren die de boel maar weinig. Van de initiële in folklore en black metal gewortelde muziek van de beginjaren, is nauwelijks nog iets terug te horen. Veel bands deden het hen voor natuurlijk, met herwerkingen van bestaande nummers in een uitgebreide bezetting. Niets daarvan bij Ulver. Ze schreven gewoon nieuwe stukken, met die bezetting in het achterhoofd, en gaan verder op het pad dat ze reeds hadden uitgezet op ‘ Live In Concert: Norwegian National Opera’. Veel elektronica, een donkere sfeer die religieus aandoet, veel strijkers en wat dreigende gitaren die nooit mogen uitbarsten, zetten de toon. Rustpunten en in een paar nummers toch wat voorzichtige zang, zorgen voor variatie. Deze missen zijn eigenlijk het best te genieten op een behoorlijk hoog volume, of in een livesituatie, bij voorkeur in een religieus gebouw. Het beoogde overdonderende gevoel komt dan het beste tot zijn recht.