Zaterdag middag, alles rustig, kleine slaapt, vriendin is naar buiten om een nieuwe outfit te zoeken. Tijd om onderuit te zakken en van wat muziek te genieten. De eerste die mag proberen de gezapige stemming te doorbreken met verwondering, enthousiasme of zelfs lichte euforie is de 21 jarige Japanner Takashi Wada. We zakken echter nog wat verder onderuit. Zijn debuut Meguro blijkt de perfecte soundtrack bij deze zaterdag middag te zijn. Sfeervolle ambient geluiden opgebouwd uit rustgevende melodieën, zowel van elektronische oorsprong als uitgevoerd op echte instrumenten. Niet verwonderlijk, deze Japanner trok vroeg naar New York om er jazz gitaar, bossanova en muziek theorie te studeren waarna Parijs volgde voor klassieke piano en ook nog eens jazz gitaar. Naast het sfeervolle kader treden in zijn nummers pop grooves op de voorgrond. Met percussie, piano, gitaar, e.a., zorgt hij voor herkenbare ankers die maken dat je Meguro niet zo maar moet klasseren als ambient cd. De plaat heeft zeker voldoende elementen om op zich te staan en is een eigentijdse chill out plaat. De frisse up-tempo post rock van Im Not A Gun doet ons wel wat rechter zitten. Achter dit project zitten John Tejada en Takeshi Nishimoto. De eerste heeft zijn sporen verdiend in de dance muziek (overwegend techno) en Nishimoto is een multi instrumentalist, met jazz gitaar als uitschieter. Bij Im Not A Gun is de verdeling, Tejada drums, gitaar en laptop, Nishimoto gitaar en bas. Het duo geeft dit jaar samen met Corker Conboy een nieuw elan aan de post rock. Met glitchy ambient erachter, erboven en ertussen, drums die op een rustige manier de betere dance grooves interpreteren en gitaren die het midden houden tussen de salon jazz uit Chicago en scherpere randjes zoals bij Giardini Di Mirò componeren ze post rock die net wat anders is. Vermelde we, voor de glitch elementen, nog Kid 606 zijn I Love You album en deze cd is meteen geplaatst.