Er staat hier ten huize een kartonnen doos gevuld met vijftienjaar oude cassettes met daarop het beste wat de indie en lofi-scene toen te bieden had. In plaats van door deze cassettes te rommelen, bespaart een luisterbeurt ‘Meet Me At The Muster Station’ het stoffige opzoekwerk. Terwijl de cassettes verder een vergeten leven leiden, herdenkt het Canadese PS I Love You de sound van weleer. Dinosaur Jr en Frank Blacks‘ uitspattingen worden door dit duo gereanimeerd, alsof de tijd is blijven stilstaan. Terwijl de plaat in 2010 over de plas al het levenslicht en lovende woorden van critici zag, staat Europa in 2011 er als sceptici bij te lullen. Vooral omdat PS I Love You alle evolutie negeert en met een perfect klinkend debuut op de proppen komt dat weliswaar te veel in het verleden blijft hangen. Voer voor de dertigplusser of de gitaarliefhebber die al het crossover-gedoe beu is. Het is eerlijke indierock met perfect geplaatste hooks, riffs en distortiepedaaltjes met songs als ‘Breadends’, ‘Cbez’, ‘Scattered’ en ‘Facelove’ als opvallendste vergeten college-radiohits.