Taylor Deupree en Kenneth Kirschner hebben een verleden. De twee avant-gardemuzikanten -Deupree kent u naast zijn werk ook als labeleigenaar van 12K- verwierven in beperkte kring faam met hun Post_Piano Series. Het Australische label Room40 brengt nu een liveregistratie uit van Deupree & Kirschner. De opname gebeurde op het OFF-Festival in Lissabon en dateert van 9 mei 2008 (voor wie naar de link met de plaat zocht). Kirschner en Deupree zaten naast elkaar aan een piano. Kirschner bespeelde de piano, terwijl Deupree de de stukken live bewerkte en manipuleerde. Het is vooral de directe manier van werken die er voor zorgt dat May een ander karakter en klankkleur heeft dan hun vorige werk. May klinkt net iets spontaner, iets minder af, maar net dat element vinden we een meerwaarde. Minder hapklaar is 47 Songs Humans Shouldnt Sing van D.N.E. In onze contreien is de man schier onbekend. Maar in zijn besloten thuisbasis Brisbane bouwde hij sinds de vroege jaren 1980 aan een omvangrijk oeuvre van opnames. 47 Songs Humans Shouldnt Sing werd twintig jaar geleden opgenomen en geperst op 250 vinylplaten, maar werd officieel nooit uitgebracht omdat de perserij de deuren sloot. Officieus kende de plaat wel een verspreiding, maar bleef door het aantal toch vrij onbekend. Lawrence English van het Room40 label brengt nu alsnog de plaat in cdformaat op de markt. Het enige voorspelbare aan de plaat is dat we exact zevenenveertig korte nummers krijgen, in de hoesnota’s netjes opgesplitst in een A-kant en B-kant. Eugene Carchesio verstaat de kunst om in de snelle opvolging van geluiden een eenheid te krijgen en kan flarden freejazz en impro zo open te trekken dat zelf de modale leek hier soepel kan naar luisteren. Een verloren klassieker die terecht een tweede leven krijgt.