Toen Arthur Russell in 1992 overleed aan ‘aids-gerelateerde complicaties’ was hij een prototype cultartiest. Hoewel hij maniakaal muziek componeerde en opnam, bracht hij maar mondjesmaat platen uit, veelal onder pseudoniem, en variërend van disco tot avant-garde. In de jaren 2000 brachten SoulJazz, RoughTrade en Audika verzamelaars uit die elk een andere kant van Russells muzikale productie belichtten, respectievelijk zijn dansbare, zijn experimentele en zijn - tot dan toe nagenoeg verborgen gebleven - singer-songwriterkant. Inmiddels is Russell beroemder dan hij bij leven ooit was. De Red Hot Organization, die al sinds 1991 verzamelalbums uitbrengt ten behoeve van aids awareness, eert hem nu met een bij vlagen sterk tribuutalbum, waarop de nadruk ligt op zijn dansbare en meer traditionele nummers - spijtig genoeg voor de avant-gardisten onder de Gonzo-lezers. José Gonzalez trapt meteen sterk af met zijn versie van ‘This Is How We Walk On The Moon’, waarin hij zowel de intimiteit als de frivoliteit van het origineel weet te behouden en het nummer toch naar zijn eigen hand zet. Datzelfde geldt voor Sufjan Stevens’ versie van ‘A Little Lost’. Sam Amidon klinkt in ‘Lucky Cloud’ haast als Russell zelf, net als Glen Hansard in ‘I Couldnt Say It To Your Face’, al is deze countryballade hem überhaupt op het lijf geschreven. De muzikanten van Hot Chip spelen een thuiswedstrijd met hun versie van ‘Go Bang’; hun DFA-achtige combinatie van dance en indie was altijd al schatplichtig aan Russell. Echt slecht wordt het nergens, al zijn de bijdragen van Robyn (‘Tell You’) en Scissor Sisters (‘Thats Us/Wild Combination’) wel wat aan de gladde kant. Ondanks een gebrek aan experiment doet deze compilatie aardig recht aan Russells oeuvre en wordt mogelijk opnieuw een generatie muziekliefhebbers uitgenodigd kennis met zijn muziek te maken.