Een opiumkit, negentiende eeuwse lesbische erotiek en “l’Amour est la Loi” tekstflarden van Aleister Crowley (die één en ander pikte van François Rabelais), en Charles Baudelaire met op de achtergrond een Franse vlag. Een vlag die we samen met een bonus 3inch ook in levende lijve zien terugkeren in de gelimiteerde versie van deze cd. Café De lEnfer bestond ooit echt in Parijs, als vrijplaats voor helse genoegens. De muzikale ode aan de decadentie uit deze periode dient zich aan in de vorm van typische martial, krijgsdrums, neoklassieke muziek, speechsamples en Franse spreekvocalen: de cocktail van ondeugende seks en oorlog die we ook terugvinden bij gelijkgezinden als Ordo Rosarius Equilibrio, Rome of Dernière Volonté. Het wordt allemaal vakkundig gebracht, maar toch biedt Café De lEnfer weinig meerwaarde voor wie al goed vertrouwd is met de output van voornoemde referenties. Dit is slechts gerecycleerde decadentie, die ons wel aan het mijmeren zet over het origineel.