March In September

Links Rechts, oftewel Levoi Pravoi, is een Rus die van op Amerikaanse bodem sterk debuteert met een gelimiteerde lp vol militaire pop. Er zijn raaklijnen met de meest recente output van Der Blutharsch of Dernière Volonté, maar Levroi Pravoi legt eigen accenten via gevarieerde vocalen. Zijn maagstem (denk Laibach met een drupje honing) komt het best tot haar recht als ze in het Russisch declameert. Met onderwerpen als het Rode Leger, Moedertje Rusland en winterse melancholie in combinatie met een zwaarbeladen parlando, keteldrums, marsmelodieën en gesamplede toespraken, flitste ook de naam Blood Axis ons af en toe door het hoofd. We houden deze debutant zeker in het oor.
Ons gemoed wordt nog zwaarder wanneer Un Défi d’Honneur (een instrumentaal alter ego van A Challenge Of Honour) onze neus in de verzuurde oorlogsgrond van ‘Le Mort-Homme’ drukt. Sinds 1916 is deze heuvel nabij Verdun zodanig doordrongen van het bloed, dat er negentig jaar na datum nog steeds geen enkele boom wil groeien. Met krachtige mokerslagen, treurmarsen en ijle elektronische requiems eert deze mini lp de zevenhonderdduizend doden, en uiteraard reist een ultragelimiteerde versie in bloedrood vinyl. Het futuristische/constructivistische hoesontwerp van Nikolay Saveliev verdient een extra vermelding, en niet alleen omdat het een stijlvol alternatief is voor de slagveldfotografie, die in dit genre schering en inslag is. ‘Le Mort-Homme’ is onbruikbaar als ondersteuning voor jouw militaire triomftochten, maar deugt perfect als begeleiding bij het beeld van eenzame overlevende, die in een mortierkrater afdaalt om er de lichaamsdelen van zijn gesneuvelde kameraden bij elkaar te zoeken.
In Gonzo 63 drukten we al onze waardering uit voor de sobere instrumentale kamikazesoundtrack van het Franse Westwind. De plaat krijgt nu een tweede leven in een minuscule oplage van drieëndertig exemplaren op wit vinyl, uiteraard met bloedrood label om de Nippon vlag compleet te maken. Behalve een Rijzende Zon t-shirt, een videotrack en een handgemaakte stofzak om het zaakje bij elkaar te houden, is de extra cd met geremixte tracks de hoofdattractie. Krijgshaftige geestesgenoten als A Challenge Of Honour, Neon Rain en Storm Of Capricorn pompen vooral extra elektronica, vocalen (Fin De Siècle) en een enkele keer zelfs overstuurde beats (foei, Katana Project) in het serene bronnenmateriaal. Behoudsgezind als we zijn, grijpen we het liefst terug naar de atmosferische versies. Bijvoorbeeld de nieuwe intro van Barbarossa, die ons ideaalbeeld van vliegtuigmotoren, geagiteerde stemmen en neerstortende kersenbloesems het best benadert. Want mixen zijn nooit beter dan originelen, en zelfmoordpiloten dansen niet!

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!