We zijn zelf niet altijd even wild enthousiast van 8-bit-muziek. Dat iemand in zijn eigen tijd variaties wil maken op de voorbeelddeuntjes van de Casio moet hij of zij weten, maar dat hoeft dan toch niet gelijk op een schijfje? En de pogingen om andersoortige muziek in enkele bits te vangen, zou helemaal verboden moeten worden. Een schilderij van Mark Rothko in 16 pixels slaat de plank net zo goed mis als de Beach Boys in 8 bit. Gelukkig herbergt de minimalbit-scene ook nog grote talenten zoals de Zweed Anders Carlsson, beter bekend als GOTO80. Carlsson weet meer van de audiochip in de C64 dan dat hij van de Zweedse taal weet. Hij gebruikt die kennis om bijzonder sterke muziek mee te maken. Hij kan de 8-bits laten scheuren alsof het de hoogtijdagen van de punk zijn, hij kan er mee piepen en kraken alsof het de begintijd van de IDM is en uiteraard kan hij er een speldeuntje van maken dat als achtergrond bij een C64-game compleet zou misstaan omdat het door de sterke kwaliteit de aandacht te veel afleidt van het daadwerkelijke spel. GOTO80 schroomt zelfs niet om zang te gebruiken. Zijn muziek is zo veel sterker dan die van ander 8-bitters, het een verhoudt zich tot het andere als de modernste 3D-games tot de simpelste Space Invaders.