Zware naam. Zwaar concept. Zwaar geluid. Nietzsche over de dode God en de onwaarheid van religie. Harde noise en stemsamples beginnen veelbelovend, en dan plots: beats, vuile technoïde beats. Waar was de Volksrepubliek Europa tijdens de hoogdagen van labels als Ant-Zen en Hands, in de jaren 1990? Toen brachten projecten als Imminent Starvation of Winterkälte een nieuw geluid door rauwe noise te injecteren met technoritmes. Dansvloermuziek voor bloedneuzen in de wetenschap dat een volledige cd uitzitten bij voorbaat onbegonnen werk was. TPROE doet het oude lesje niet onaardig over op hun vierde cd, maar na een handvol tracks begint de neusbloeding en stopt onze tolerantie. We slaan er onze oude cd-besprekingen op na, en stellen grommend vast dat de kritiek overeind blijft. En als dat gebeurt, kan zelfs een titel als Lesbian Anal Fisting het zaakje niet meer redden. Te weinig, en minstens tien jaar te laat.