Een aanhoudende toon die af en toe varieert. De stem van Rob Aiki Aubrey Lowe weerklinkt als een engelenkoor. Laag boven laag, slechts één stem. Er verandert weinig en toch groeit Heilagur Draugur als een moderne en experimentele gospelsong. Welkom in de droomwereld van Lichens. Een man die ooit deel uitmaakte van de rockers 90 Day Men en af en toe een helpende hand reikt aan TV On The Radio. Het experiment maakt deel uit van zijn leven. Maar als Lichens voelt hij zich pas volledig in zijn nopjes. Het resulteert in het intimistische Lítiõ Fólk, grotendeels opgebouwd rond Lichens stem, af en toe aangevuld met een bescheiden (analoge) synthttoon waarin melodieën betoveren. De klanken zijn licht, de drone aanhoudend. Hij speelt met eenzelfde kleurenpalet als Motion Sickness Of Time Travel, Laurel Halo en Julia Holter. Als een indringer in een door vrouwen bevolkte zweverige dronewereld. Aenemonae hobbelt voorbij. Kopernik Trip Note vangt aan met een lange lage bastoon. Eén noot en een nauwelijks te onderscheiden hogere klank. Zelden blijven acht minuten zo ongewijzigd. Alsof de wereld even stilstaat en enkel die ene noot alles doet draaien. Wegdromen en gevangen worden door het geluid. Het vinyl daagt je uit want je wilt de repeatknop indrukken. Het is verbazend wat een stem kan. Ook al wordt alles getransformeerd en vervormt in een houten kist vol effecten. Het glaciale Jökla Tímabil dwaalt verder. Lítiõ Fólk is een bevreemdende verwelkoming in de bovenzinnelijke wereld van Lichens.