Het nieuwe album van Johannes Heil is in vele opzichten bijzonder. Vooreerst is de Duitser al anderhalf decennium actief in de technoscene en dat maakte dat hij muzikaal wilde terugblikken op die periode. Hij trachtte daarbij om een zo breed mogelijk spectrum van danceminnend publiek te raken, wat hij voor het verschijnen van de plaat duidelijk maakte in een statement dat een gemeend positivisme uitstraalde. Dat maakt dan ook dat de tracklist van Loving opvallend gevarieerd van stijl is: de zogenaamde Heilstyle beperkt zich hier niet meer tot techno met een overvloed aan traditionele, veelal analoge elektrogeluiden. Wat wel constant bleef, is het vakmanschap waarmee Heil beatpatronen opzet, trackstructuren strak opbouwt en zijn klankenpalet boeiend en harmonieus houdt. Opener Hallelujah is meteen een duidelijk voorbeeld: op een marsritme van handclaps ontplooit zich een rustig housenummer met etnisch gezang. Ook andere nummers gaan ver in de richting van house, zoals onder meer Twentythree waarin een funky baslijn en dromerig thema een zuivere vier/vier beat begeleidt. Glockenspiel is dan weer jawel een lekker percussieve track met congas en belletjes die we niet eerder bij Heil hoorden. Op Could This Be horen we overduidelijk de invloed uit Chicago vrouwenvocals, fijne melodielijntjes en een acid ondertoon incluis. Dat deze producer overigens nog steeds een voeling met de dansvloer heeft, bewijst hij met Freedom Of Heart, de eerste, welgekozen 12inch die het album voorafging. Loving it!