Zijn output als Meat Beat Manifesto heeft het hoofd van Dangers gekroond tot Koning van de Breakbeat. Privé laat hij echter liever musique concrète uit de jaren vijftig en zestig door zijn hersens slaan. Op deze dubbele cd eet hij van beide walletjes. Loudness bevat twaalf dansbare breakbeat bewerkingen van concreet bronnenmateriaal. De vreemde klankkleuren zorgen voor een speciaal sfeertje dat enkel mensen met een metalen plaat in hun hoofd richting dansvloer zal jagen. Wij gaan echter voluit voor disc 2, die de originele experimenten uit de Tapelabstudio bevat. Dangers ontpopt zich tienmaal als een geïnspireerd concreet componist. Zijn collages drijven op elektronische geluiden, gepikte stemmen en vibrerende metaalklanken. Sfeer primeert, en daarom zijn de composities van Dangers minder freakerig dan die van zijn grote voorbeeld Pierre Schaeffer. De link met ruimtevaartkundig soundtrackmateriaal (zie Gonzo 65) is nooit veraf, en in een kritische bui zouden we de term musique concrète light kunnen uitvinden, maar dat neemt niet weg dat de metalen plaat in ons hoofd nog lang aangenaam zal natrillen.