Toen in 2003 het Britse elektronicalabel Warp de handen in elkaar sloeg met het klassieke ensemble London Sinfonietta werd een succesvol verbond gesloten. Bij aanvang van het project Kenneth Hesketh, dirigent van London Sinfonietta, bewerkt een aantal klassiekers uit de stal van elektronicapionier Warp en voert ze live uit namen we een afwachtende houding aan. De samenwerking tussen twee muzikale werelden die de zin voor avontuurlijke muzikaliteit delen maar evengoed mijlenver uit elkaar staan, creëerde hoge verwachtingen maar kon evengoed ontgoochelen. Dat de concerten en de nu uitgebrachte compilatiecd, opnames die gemaakt werden tijdens de voorstellingen in Londen, Brighton en Liverpool (in België werden de twee concerten in het Brugse Concertgebouw gehouden), een schot in de roos waren, is vooral te danken aan het loepzuiver houden van de opzet. London Sinfonietta: Warp Works & Twentieth Century Masters blijft zedig aan de kant van de klassieke muziek en trapt niet in de open valkuil om er bij wijze van experiment een smak elektronica aan toe te voegen. Het siert Steve Beckett, labelmanager van Warp, en Kenneth Hesketh dat ze naast werk uit de eigen Warpstal vooral teruggrijpen naar modern-klassieke meesters als John Cage, Steve Reich, zijn Six Marimbas blijft eindeloos hemels repetitief doordraaien, György Ligeti en peetvader Edgard Varèse en op die wijze een hulde brengen aan de in hun tijd vaak verguisde componisten. Uit hun eigen labelcatalogus krijgen we werk van Aphex Twin en Squarepusher. Een evidente keuze, want zowel Squarepusher als Aphex Twin refereren in hun werk vaak naar de wereld van de klassieke muziek. Het was geen toeval dat Aphex Twin in zijn prille beginperiode nog gelauwerd werd als de Mozart van de techno. London Sinfonietta: Warp Works & Twentieth Century Masters is meer dan een bewerking van Warp zijn catalogus, van de vele bewerkingen is enkel slotnummer Polygon Window duidelijk herkenbaar, een eerbetoon aan de componisten van weleer. Fans van het Warplabel vinden met deze compilatie een goede start om onder te duiken in de wereld van het modern klassiek, een genre dat hier goed aantoont dat het niet in een keurslijf hoeft vast te zitten. Dat laatste delen ze alvast met het Britse label. Een aanrader.