Soms heb je van die live-albums die gewoon echt moddervet klinken. De nieuwste plaat van Tinariwen, ‘Live in Paris – Oukis N’Asuf’, is er zo eentje. Van het allereerste begin is de verhouding tussen instrumentarium, het publiek, de zang en de akoestiek perfect afgesteld. Wat een top productie! Mag wel eens gezegd worden. Wat ook helpt: de heerlijke muziek van de uit Algerije en Mali afkomstige groep. Tinariwen werd opgericht in 1979 en heeft vooral de afgelopen twintig jaar internationaal (lees: in het Westen) furore gemaakt. Met een aantal ijzersterke albums onder de armen en samenwerkingen met onder meer Matt Sweeney, Four Tet en Saul Williams achter de rug is de band inmiddels een krachtige speler in de muziekwereld. Hun geweldige livereputatie heeft hier ook een belangrijke bijdrage aan geleverd, daarom is deze plaat zo fijn. De gitaarstijl van de Toeareg, een belangrijk stijlelement van Tinariwen, wordt assouf genoemd en die wordt in hun muziek gecombineerd met onder meer jaren 1970 gitaarspel van bands als Led Zeppelin. Samen met bijna psychedelische percussie en mysterieus klinkende samenzang resulteert dit in een dwingende swing, een hypnotiserende dans waarbij zowel het hoofd als het lichaam wel moet bewegen. Bij dit concert werd de band bijgestaan door Lalla Badi, een vijfenzeventigjarige ‘koningin van de tindé’. De tindé is zowel een instrument dat alleen door vrouwen wordt bespeeld, als een poëtische repertoirezang die bij speciale ceremonies wordt gezongen. Tinariwen kan het beste live worden aanschouwd, maar gelukkig komt dit album daar dicht in de buurt. Oukis N’Asuf betekent zoveel als ‘het wegnemen van hartzeer’ en dat is wat deze muziek doet.