Vanuit Neumünster, in het hoge noorden van Duitsland, kwam Frank Martiniq groovend zuidwaarts, en vestigde zich in Keulen. En daar moet hij zich wel thuis voelen, want Martiniq komt graag in een degelijke club en bracht al wat lekkere houseplaten uit bij enkele Keulse labels als Sender en Boxer. Dat laatste komt nu aanzetten met een vers album van de man waarop de beats fijn brommen, de clicks lekker kraken en de vreemde geluidjes langs de oren glijden. Een doordeweeks journalist zou het al snel over minimal house hebben, maar hier bij Gonzo is dit gewoonweg effectief Duits dansvloermateriaal. Niet minder, maar jammer genoeg ook net niet meer. Met onze glimlach, die we leenden van de presentator van de TV-shop, zouden we bijvoorbeeld kunnen zeggen dat het bezwerende Use Fuse écht wérkt! Ook Cellar Door is onmiskenbaar een knaller. Foreign Sunset drijft op een warme en diepe vibe en heeft zijn titel dus niet gestolen, maar veel nummers geven minder makkelijk al hun geheimen prijs. Soms bloeit zon track dan na enkele luisterbeurten open -zoals Walking Bass of 35th Invest Inc.- maar in andere gevallen zit er toch te weinig leven in. Dat zorgt er voor dat Little Fluffy Crowds geen klassieker zal worden, maar de kwaliteiten van Martiniq drijven voldoende naar boven om er een genietbaar album van te maken.