Mr. Tube And The Flying Objects, qua groepsnaam kan dit alleszins al tellen. En dan bekijken we de hoes nog eens. Pinguïns rond een zwarte doodskist en een paar trucks van de Verenigde Naties op de achtergrond. Wat het allemaal betekent daar zijn we nog niet helemaal uit. Mr. Tube is bij de burgerlijke stand ook bekend als Freddie Dillinger. In de jaren zestig was hij de voorman van het funkcollectief Freddie Feelgood and the Real Good Feelings. Na jaren radiostilte kwam deze Freddie Dillinger in contact met Paulo Zappoli (The Black Heart Procession). Deze overtuigde hem om een aantal songs die hij had geschreven tussen 1968 en 1979 opnieuw op te nemen. We krijgen hier een bizarre mix tussen oude funk, soul, spacy disco en hier en daar elementen die verwant zijn aan The Black Heart Procession. Hoe raar dat ook mag klinken. De opener ‘Put Me Back On Yr Side’ is door de doordreinende saxofoon sterk te noemen. In ‘Tryin’ neemt het geluid van The Black Heart Procession dan weer de bovenhand. Vanaf ‘Lost Days’ is er jammer genoeg een neerwaartse spiraal, de spacy disco neemt de bovenhand. Maar uiteindelijk komt het toch nog goed. Niet alles is dus even sterk, maar dit is op zijn minst een interessante project te noemen. Een project dat een vergeten artiest terug onder de aandacht brengt.