Shizoey uit Vorarlberg, Oostenrijk poogt met zijn debuut de glorietijd van Fugazi te doen herleven. Het lijkt ons evident dat ze het niveau van die band slechts zelden halen, maar soms scheelt het toch wel heel weinig. Fugazi is zeker niet de enige invloed die we in het geluid van dit trio horen. Ze gooien er net zo goed wat latere Black Flag-hardcore tussen door en hier en daar ook grunge. Daar beperken ze zich echter niet toe, want het is ook heel duidelijk dat de band een boontje heeft voor harde rock uit de jaren 1970 en net zo goed de soundtracks van heel wat blaxploitationfilms uit het hoofd kent. Het klinkt allemaal een beetje als een schizofrene bedoening, en dat is het ook. De bandnaam zegt dienaangaande ook al genoeg natuurlijk. Ze zwalpen een beetje doorheen alle voornoemde genres, en slagen er toch in coherente songs neer te zetten. Door hun waaier aan invloeden klinken de dertien nummers (intro en outro meegerekend) daarenboven ook nog eens heel gevarieerd. Shizoey is niet op één genre vast te pinnen, en zijn niet alle liedjes van dit energieke debuut even memorabel, er zit zeker groeipotentieel op. Op een podium schijnen de drie heren als gekken tekeer te gaan, en bij het horen van deze plaat kunnen we ons daar wel een en ander bij voorstellen.