Like A Pyramid Of Fire

Op ‘Like A Pyramid Of Fire’ borduurt dit sextet uit Wales (Swansea) gedeeltelijk verder op de Britse spacerocksound van Loop en Spacemen 3 die hun debuut uit 2010 grotendeels typeerde, maar zoeken ze tegelijkertijd ook oorden op waar The Horrors, Primal Scream of Death In Vegas graag vertoeven. Psychedelica dus met een flinke ondertoon van shoegaze, krautrock, new wave én pop. Voor hun tweede album tekenden ze bij Rocket Girl waar ook A Place To Bury Strangers onderdak vond en dat is zo gek nog niet. Wanneer de fuzzgitaren knallen zoals in de dramatische opener ‘Heavy Echo’ of ‘Red Light’ is het aura van The Jesus And Mary Chain of The Brian Jonestown Massacre namelijk nooit ver weg. Die gitaren – White Noise Sound heeft niet minder dan drie gitaristen in de rangen – vormen dan een pulserende, niet aflatende en in die momenten een hypnotiserende en intense wall of sound. Zo hard en verschroeiend als bij A Place To Bury Strangers drijven ze het echter niet op. Het blijf veeleer ingehouden. Of ronduit dromerig, zoals ‘Blow’, ‘All You Need’ of ‘Step Into The Light’ illustreren. Het gebruik van elektronica -in afsluiter ‘Feel It’ wordt er zelfs expliciet gedold met typische acidgeluidjes- is een ander belangrijk verschil. Dat laatste mag op het conto worden geschreven van Phil Kieran die samen met Cian Ciaran (Super Furry Animals) de band door het studioproces begeleidde. Omdat White Noise Sound te opzichtig op twee paarden gokt, blijven we achter met een ietwat onverzadigd gevoel: net als tijdens hun eerste Europese tournee een geval van net niet. Of nog niet.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
White_Noise_Sound_Like_a_Pyramid_Ff_
geplaatst:
ma 26 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!