Eens in de zoveel tijd komt uit het niets een gitaarplaat opgedoken die alle andere (even) overbodig maakt. We hadden het met Slint, we hadden het met Three Mile Pilot, en met jongere, iets mindere goden als Juno, Explosions in the Sky en And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Toeval of niet, het ging telkens om de tweede plaat, en wat opviel was de wil van de makers ervan om de meest intense, gevarieerde en rijke plaat te maken die de groep in zich had. En kijk eens aan, de nieuwste brok energie en emotie die we aan dit rijtje kunnen toevoegen is net gearriveerd. Ostinato brengt met ‘Left Too Far Behind’ een experimentele plaat met genoeg rock ‘n roll en passie in zich om de luisteraar van begin tot eind mee te slepen, van opener ‘Majestic’ (het perfecte huwelijk tussen My Bloody Valentine en Codeine) tot afsluiter ‘Jagganath’, een ruwe parel die overgenomen werd uit het moeilijk vindbare debuut. Ostinato: onthou die naam, en maak de rest van uw platencollectie (eventjes) overbodig.