Thomas Klein, de man achter het soloproject Sølyst en al zestien jaar drummer bij Kreidler, is toe aan zijn tweede plaat. Uiteraard zijn drums ook nu weer prominent aanwezig. Niet dat de geluiden steeds als drums of percussie kunnen worden herkend. Daarvoor zijn heel wat klanken te veel bewerkt. Erg is dat alvast niet, want ritmes blijven, ondanks de geluidsexperimenten, de belangrijkste ingrediënten van alle aanwezige nummers. Soms doen die ritmes heel Afrikaans aan, maar ze kunnen net zo goed oosters of glaciaal aandoen. Alle nummers, ondanks hier en daar een zomerse ondertoon, stralen net als bij het solodebuut Sølyst een melancholische sfeer uit die weinig ruimte laat voor positieve gedachten. Donkere tinten primeren, geweven op een tapijt van hypnotiserende synths, diepe bassen en verrassende percussieritmes. Zelf durft Klein zijn muziek bestempelen als tribale krautdub. Alleen de dub is niet aanhoudend aanwezig, of toch niet steeds op het voorplan. Als we de stijl en opzet die Klein etaleert met iemand anders moeten vergelijken, komen we uit bij Jaki Liebezeit. Liebezeit is het bekendst voor zijn innovatieve werk bij Can en zijn samenwerkingen met bijvoorbeeld Jah Wobble. Klein komt op zijn tweede soloplaat behoorlijk dicht in de buurt en kan ongeremd zijn eigen ei kwijt, wat in Kreidler niet altijd helemaal lukt omdat hij daar ook met de andere groepsleden rekening moet houden. De tien stukken vormen samen een in ritmiek gedrenkte, hypnotiserende en tegelijk ontspannende trip waarin het aangenaam vertoeven is.